جکوزی :

جکوزی یک وان بزرگ پر از آب است که برای آب درمانی، آرامش یا لذت استفاده می شود. برخی از آنها جت های قدرتمندی برای اهداف ماساژ دارند. وان های آب گرم گاهی اوقات به نام «اسپا» یا با نام تجاری جکوزی نیز شناخته می شوند.

برخلاف یک وان حمام معمولی، یک وان آب گرم به گونه‌ای طراحی شده است. که بیش از یک نفر در یک زمان از آن استفاده کنند. بسیاری از مدل‌ها چهار نفر یا بیشتر را در خود جای می‌دهند.

وان های آب گرم معمولاً در فضای باز قرار دارند، اگرچه می توان آنها را در داخل خانه نیز نصب کرد. تفاوت دیگر بین حمام و وان آب گرم این است که صابون و شامپو در جکوزی مرطوب استفاده نمی شود (اگرچه می توان از آنها در جکوزی های آب گرم استفاده کرد).

جکوزی‌های خانگی اغلب از نظر ساخت به وان‌های استاندارد نزدیک‌تر هستند، در حالی که ساخت وان آب گرم عمومی اغلب شباهت‌های بیشتری با استخر دارد که می‌توان آن را یکی از انواع آن در نظر گرفت.

تاریخچه :

اولین جکوزی ها کالدراهایی بودند که در آن سنگ های داغ برای گرم کردن آب قرار می دادند. بقایای حمام‌های مرمری شکسته به همراه یک قنات ماقبل تاریخ که از این منطقه کشف شده است. گواه فراوانی از محبوبیت این مکان در دوران باستان است.

در سال 737 پس از میلاد، اولین انسن ژاپن در نزدیکی ایزومو، شیمانه افتتاح شد. و قرن‌ها بعد، اولین ریوکان (مهمانخانه‌ها) ساخته شد که غذا، محل اقامت و وان‌های خیساندنی به نام اوفورو را ارائه می‌داد. در روم باستان سه نوع حمام وجود داشت: حمام در خانه ، حمام خصوصی و حمام عمومی.

حمام کردن بشدت عجین(در هم آمیخته) شده بود. بنابراین لژیون های رومی در طول مدت اشغال خود در سرزمین های خارجی، حمام های خود را در چشمه های معدنی و آب گرم در سرزمین های تازه فتح شده ساختند. نمونه هایی در سراسر اروپا یافت می شود.

در دهه 1940، جکوزی‌های آب گرم با الهام از اورو ژاپنی در ایالات متحده ظاهر شدند. پمپ های آب درمانی توسط جکوزی معرفی شد. جکوزی های فایبرگلاس در حدود سال 1970 ظاهر شدند و به زودی با پوسته های اکریلیک ریخته گری جایگزین شدند.